รู้จัก “ปรากฏการณ์ลูกโซ่” (Chain Reaction) ไหมครับ ? ปรากฏการณ์ลูกโซ่ ต่างจาก โดมิโน่เอฟเฟคตรงที่ ปรากฏการณ์ลูกโซ่ จะมีผลลัพธ์ที่แตกต่างกันออกไป พอเสร็จจากอีกจุดแล้วค่อยจะไปต่ออีกจุดแบบไม่ตายตัว ซึ่งโดมิโน่เอฟเฟคจะเป็นการล้มแบบมีแบบแผนตายตัว
เรื่องของเรื่องคือ ผมไปกินข้าวต้มร้านดังร้านนึงแถวสวนสยาม แล้วผมก็บ่นกระปอดกระแปดลงเพจนิดหน่อย แล้วมีคนแนะนำบอก “แอดคนพื้นที่เขากินข้าวต้มยูเทิร์นสวนสยาม” ผมก็ตามไป ก็ชอบนะ ผัดผักบุ้งไฟแดงเด็ดสัส แล้วพอลงรีวิวมีคนคอมเม้นท์ “แอดอยากให้มาลองเปี๊ยกข้ามต้มแปดริ้วราม 195 นะแอดทีเด็ด” ผมก็ตามเขามาเพราะเชื่อว่าเขาไม่โกหกเราหรอก และสำหรับผมนะครับ “ผมได้เจอเพชรน้ำงามที่นี่”
ตอนขับรถมา เราก็คิดว่าต้องเป็นร้านข้าวต้มร้านใหญ่ในย่านแห่งรามคำแหงปลาย ๆ แห่งนี้ ต้องเป็นร้านดัง มี 4 คูหาไรงี้ พอมาถึง เจอร้านข้าวต้มหย่อมนึง ซึ่งขายเข้าไปหน้าบ้านในตึกอู่ซ่อมรถ เราก็แบบว่า “กูมาถูกไหมอะ” หรือมีที่อื่น 
ความเข้าใจผมคือ ร้านข้าวต้มอร่อย=ร้านข้าวต้มขายดี=ร้านข้าวต้มคนเยอะ=คนเยอะกำไรเยอะ=เช่าตึกแถวหลายคูหา ไล่เรียงแล้วผมสรุป(แบบคิดไปเอง) ว่าร้านข้าวต้มอร่อย=ร้านใหญ่โตหลายคูหา พอมาเจอร้านเล็ก ๆ หย่อมนึงแบบนี้เราก็คิดว่า อือ จะอร่อยไหมอะ
ความเข้าใจผมคือ ร้านข้าวต้มอร่อย=ร้านข้าวต้มขายดี=ร้านข้าวต้มคนเยอะ=คนเยอะกำไรเยอะ=เช่าตึกแถวหลายคูหา ไล่เรียงแล้วผมสรุป(แบบคิดไปเอง) ว่าร้านข้าวต้มอร่อย=ร้านใหญ่โตหลายคูหา พอมาเจอร้านเล็ก ๆ หย่อมนึงแบบนี้เราก็คิดว่า อือ จะอร่อยไหมอะ
แต่ที่ผมคิดทั้งหมดผมคิดผิด 
ร้านข้าวต้มร้านนี้อร่อยสำหรับผมให้ระดับ Tier1 เลยครับ เป็นรสชาติที่ไม่นึกฝันว่าจะมาอยู่ไกลโพ้นเกือบติดสุวินทวงศ์ฉะเชิงเทราแบบนี้ …. ถามร้าน ร้านบอกขายมาเป็นยี่สิบกว่าปีแล้ว แต่ไม่เคยขายที่แปดริ้วนะ มาขายที่นี่ที่แหละครั้งแรกไม่ได้ย้ายมาจากไหน ผมชมเขาว่าอาหารจานเล็กดี ผมไม่รู้ว่าผมพล่อยปากไปแบบนั้นจะดูเป็นคำชมไหมนะ พอคิดแล้วก็ต้องรีบพูดต่อว่า “อันนี้ไม่ได้ตำหนินะครับ แต่อาหารจานเล็กดีหมายถึงว่า ผมสั่งได้หลายอย่าง หลากหลาย” เพราะกลัวเขาคิดมากว่าเราไปว่าเขาว่าอาหารจานเล็ก 
ร้านข้าวต้มร้านนี้อร่อยสำหรับผมให้ระดับ Tier1 เลยครับ เป็นรสชาติที่ไม่นึกฝันว่าจะมาอยู่ไกลโพ้นเกือบติดสุวินทวงศ์ฉะเชิงเทราแบบนี้ …. ถามร้าน ร้านบอกขายมาเป็นยี่สิบกว่าปีแล้ว แต่ไม่เคยขายที่แปดริ้วนะ มาขายที่นี่ที่แหละครั้งแรกไม่ได้ย้ายมาจากไหน ผมชมเขาว่าอาหารจานเล็กดี ผมไม่รู้ว่าผมพล่อยปากไปแบบนั้นจะดูเป็นคำชมไหมนะ พอคิดแล้วก็ต้องรีบพูดต่อว่า “อันนี้ไม่ได้ตำหนินะครับ แต่อาหารจานเล็กดีหมายถึงว่า ผมสั่งได้หลายอย่าง หลากหลาย” เพราะกลัวเขาคิดมากว่าเราไปว่าเขาว่าอาหารจานเล็ก 
ทีเด็ดที่สุดผมยกให้ “หมูกรอบในผัดผัก” ซึ่งผมสั่งแขนงหมูกรอบ” ปกติที่เคยเจอ ชอบมีร้านทำผัดผักก่อน แล้วใส่หมูกรอบลงไปโรยหน้าแบบไม่ผัด อันนั้นน้ำผัดมันไม่เข้าหมู ไม่อร่อยอะ กระด้างด้วย บางร้านผัดหมูกรอบลงไปกับผัดผัก แต่นิ่มไปหมด มองไม่ออกว่านี่คือหมูกรอบ แต่ร้านนี้ผัดหมูกรอบในผัดผัก หมูกรอบยังคงเป็นหมูกรอบที่อร่อย หนังหอม และยังกรอบ ในขณะที่ส่วนเนื้อยังคงชุ่มด้วยน้ำผัดผักที่อร่อย
ยำต่าง ๆ สุดยอดครับ น้ำยำดี หอมมะนาวขึ้นจมูก รสยำกินชิล ๆ ไม่จัดมาก ไม่เผ็ดเกิน
หมูสับผัดหนำเลี๊ยบ อันนี้ดี แต่ควรกินกับข้าวต้ม ปกติเดี๋ยวนี้ผัดหนำเลี๊ยบไม่ค่อยได้กลิ่นหนำเลี๊ยบครับ เหมือนเอาหมูไปผัดกับซอส แต่ร้านนี้กลิ่นหนำเลี๊ยบโดดออกมาดีมาก แต่รสหนำเลี๊ยบที่เค็มจะโดดขึ้นมาเช่นกัน ดังนั้น “ควรกินกับข้าวต้มเท่านั้น” โดยข้าวต้มที่นี่ต้มได้ข้นดี กินแล้วโคตรเข้า
เมนูอื่นๆ อร่อยทุกเมนู พ่อครัวมีทักษะการผัดที่ดี ที่สำคัญ ร้านทำสะอาดมากครับ
สะระตะรวม ๆ ราคารวมๆ ของร้านนี้ ส่วนตัวผมว่าถูกเพราะได้กินกับข้าวหลายอย่าง หลากหลายครับ เพชรเม็ดงามจริง ๆ
ปล.อาหารจานแรกจะออกช้าหน่อย แต่เขาจะทำแล้วเสิร์ฟทีเดียว ตอนผมไปผมไปโต๊ะแรก ๆ นั่งได้แป๊บเดียวคนมาจากไหนไม่รู้เต็มไปหมด ถึงร้านจะเล็กแต่คนแน่นทุกโต๊ะครับ อาจจะต้องรอบ้าง แต่เชื่อเถอะ รสชาติเขาดี อร่อย
เปี๊ยกข้าวต้มแปดริ้ว
หยุดทุกวันพุธ
เปิด 5 โมงเย็น-5ทุ่ม
รามคำแหง 195
จอดรถในปั๊ม ปตท.ได้ครับถามเขาแล้ว